knäcka

knäcka
verbum
1. knække, brække i stykker

Knäcka ett par revben

Brække nogle ribben

Knäcka nötter

Knække nødder

2. ødelægge, nedbryde, vælte m.m.

Jag ska knäcka honom!

Jeg vil ødelægge (nedbryde, besejre, slå) ham

3. løse fx problemer

En hackare är bra på att knäcka koder

En hacker er god til at bryde koder

4. arbejde/tjene ekstra penge (hverdagssprog/slang)

Måns är tvungen att knäcka extra (extraknäcka)

M. er nødt til at tjene noget ekstra, have et ekstra job

Knäcka en bärs

Åbne (drikke) en øl


Svensk-dansk ordbog. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • knacka — • knacka, bulta, banka, klappa, dunka • bulta, hamra, dundra, knacka, dunka, klappa …   Svensk synonymlexikon

  • knäcka — I v (knäckte, knäckt) VARD arbeta II v (knäckte, knäckt) VARD bryta, äv. lösa problem, knäcka kod …   Clue 9 Svensk Ordbok

  • knacka — v ( de, t) …   Clue 9 Svensk Ordbok

  • klappa — • knacka • knacka, bulta, banka, klappa, dunka • bulta, hamra, dundra, knacka, dunka, klappa …   Svensk synonymlexikon

  • knacker — knack·er || nækÉ™ n. seller of horse meat; person who slaughters horses; destroyer of shaky structures; old sick horse …   English contemporary dictionary

  • Knäckebrot — Knä|cke|brot [ knɛkəbro:t], das; [e]s, e: a) aus Roggen oder Weizenschrot gebackenes, sehr knuspriges Brot mit geringem Wassergehalt, meist in rechteckigen, dünnen Scheiben: Knäckebrot ist leicht verdaulich und sehr nahrhaft. b) einzelne Scheibe… …   Universal-Lexikon

  • bulta — • banka, dunka, hamra • banka, dunka • knacka, bulta, banka, klappa, dunka • bulta, hamra, dundra, knacka, dunka, klappa …   Svensk synonymlexikon

  • dunka — • banka, hamra, bulta • bulta, hamra, dundra, knacka, dunka, klappa • knacka, bulta, banka, klappa, dunka …   Svensk synonymlexikon

  • Knock — (n[o^]k), v. i. [imp. & p. p. {Knocked} (n[o^]kt); p. pr. & vb. n. {Knocking}.] [OE. knoken, AS. cnocian, cnucian; prob. of imitative origin; cf. Sw. knacka. Cf. {Knack}.] 1. To drive or be driven against something; to strike against something;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Knocked — Knock Knock (n[o^]k), v. i. [imp. & p. p. {Knocked} (n[o^]kt); p. pr. & vb. n. {Knocking}.] [OE. knoken, AS. cnocian, cnucian; prob. of imitative origin; cf. Sw. knacka. Cf. {Knack}.] 1. To drive or be driven against something; to strike against… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Knocking — Knock Knock (n[o^]k), v. i. [imp. & p. p. {Knocked} (n[o^]kt); p. pr. & vb. n. {Knocking}.] [OE. knoken, AS. cnocian, cnucian; prob. of imitative origin; cf. Sw. knacka. Cf. {Knack}.] 1. To drive or be driven against something; to strike against… …   The Collaborative International Dictionary of English

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”